Ζανζιβάρη : Άκρως τουριστική, άκρως υπέροχη!
Written by Eleni Kotidou
ΑΦΡΙΚΗ ΤΑΝΖΑΝΙΑ
Με την πρώτη ματιά…
H Ζανζιβάρη είναι άκρως τουριστική, άκρως υπέροχη! Έχει χαρακτηριστεί παραμυθένια, παραδείσια, πολυπολιτισμική, τουριστική, εξωτική και μεγαλοπρεπή.
Για μένα, αν έπρεπε να βρω μόνον μια λέξη να την περιγράψω, αυτή θα ήταν ιδιαίτερη. Μοιάζει βγαλμένη από video game μιας και τα φαγωμένα από την αλμύρα και το χρόνο τείχη που περιβάλλουν την πέτρινη πόλη, το σπίτι των θαυμάτων που βρίσκεται στο κέντρο της, το Παλάτι, η κατοικία του Δρ. Λίβινγκστον, το Αραβικό Φρούριο, οι δύο καθεδρικοί ναοί και τα αμέτρητα τζαμιά σχηματίζουν ένα ακατέργαστο διαμάντι. Και όπως όλα τα διαμάντια έτσι και αυτό λαμπυρίζει καθώς ο ήλιος αντανακλά πάνω στις τιρκουάζ παραλίες της. Η λάμψη αυτή βέβαια ανέκαθεν προσέλκυε τόσο λαούς (Σουμέριοι, Αιγύπτιοι, Κινέζοι, Πορτογάλοι κ.ά.) που θέλησαν να την κατακτήσουν όσο και πειρατές.
1)Το σπίτι των θαυμάτων στη Ζανζιβάρη
Το σπίτι των θαυμάτων ή αλλιώς το παλάτι του Βeit-el-Aljaib ή παλάτι του Σουλτάνου λέγεται πως ήταν το πρώτο σπίτι του νησιού που είχε ηλεκτρικό ρεύμα και γι ‘ αυτό άλλωστε χαρακτηρίστηκε και ως Σπίτι των Θαυμάτων, ένα όνομα που το ακολουθεί μέχρι και σήμερα.Το κτίριο είναι εντυπωσιακό και σήμερα ο χώρος χρησιμοποιείται ως μουσείο όπως επίσης και το διπλανό του κτίριο,το παλάτι του Beit –al- Sahel.
2)Παλιά αγορά των σκλάβων
Στη Ζανζιβάρη, έγινε το μεγαλύτερο σκλαβοπάζαρο της ανατολικής αφρικανικής ακτής με 50.000 σκλάβους να περνούν κάθε χρόνο από την αγορά της. Σήμερα μπορείς να μπεις με εισιτήριο για να δεις μια εκκλησία μπροστά στην οποία πραγματοποιούνταν οι αγοραπωλησίες. Εκεί θα δεις και τον στύλο στον οποίο τους μαστίγωναν. Έπειτα, είναι τα κελιά μικρά, σκοτεινά και αποπνικτικά που χωρά ίσα με 50 άτομα και όχι 150, που άλλοτε στοίβαζαν. Και όλα αυτά μου τα περιέγραψαν. Ίσως να είχα και φωτογραφίες να σας δείξω αν έμπαινα. Ίσως και να ήμουν πιο περιγραφική αλλά ειλικρινά δεν ήθελα να μπω. Να δω τον στύλο που έπεφταν αιμόφυρτοι άνθρωποι που πουλιούνταν ως σκλάβοι. Άνθρωποι σαν και εμένα και εσένα που έτυχε να γεννηθούν με περισσότερη μελανίνη από μένα και σένα. Μάλιστα, όσο περισσότερο υπέμενες το βούρδουλα , όσο λιγότερες ήταν οι κραυγές σου τόσο ανέβαινε η αγοραστική σου αξία.
3)Αραβικό Φρούριο
Μπαίνοντας στο λιμάνι της Ζανζιβάρης, το μάτι σου θα πέσει στο αραβικό φρούριο. Ένα αρκετά ογκώδες κτίριο φτιαγμένο από τους Πορτογάλους στα τέλη του 17ου αιώνα.Η αλήθεια είναι πως δεν είχα αρκετό χρόνο στο νησί όμως ήταν αρκετός για να βολτάρω στην πέτρινη πόλη, να δοκιμάσω πίτσα Ζανζιβάρης, να βουτήξω στα καταπράσινα νερά τους, να μας σταματήσει η αστυνομία για εξακρίβωση στοιχείων κτλ.
Η Ζανζιβάρη είναι ένα νησί αρκετά τουριστικό και έχοντας προηγηθεί η διαμονή μου σε ένα χωριό της Τανζανίας που κάθε άλλο παρά τουριστικό ήταν κάπως μου ξένισε η Ζανζιβάρη. Εκεί που ένιωθα να κερδίζω έδαφος μεταξύ των ντόπιων , να κάνω φιλίες και να μπαίνω στους ρυθμούς ζωής της αφρικανικής επαρχίας, ξαναμετατράπηκα σε τουρίστας που ξεχωρίζει σα τη μύγα μες στο γάλα.Παρ’όλα αυτά, οι Ζανζιβάριοι είναι αρκετά φιλικοί. Άλλοι αυθεντικά και άλλοι έχοντας σκοπό να πουλήσουν κάτι.
Φιλόξενοι και φιλικοί, λοιπόν, οι άνθρωποι της Ζανζιβάρης ! Έχοντας την τύχη να γνωρίσω κάποιους από ντόπιους, πήγα στα στέκια τους.Οδηγήσαμε έξω από την παλιά πόλη, πήγαμε στη βορειότερη παραλία του νησιού διασχίζοντας μια διαδρομή χιλιομέτρων περιβαλλόμενοι από άφθονη βλάστηση, φοίνικες και δοκιμάσαμε το βασιλικό ψάρι ( King Fish) με ρύζι και durians.To durian είναι ένα τροπικό φρούτο που το αγαπούν πολύ οι ντόπιοι. Εξωτερικά είναι αγκαθωτό αλλά εσωτερικά κρύβει ένα θησαυρό.
Παραλίες στη Ζανζιβάρη
Οι παραλίες που «τίμησα» είναι η Nungwi που βρίσκεται στο βορειότερο σημείο του νησιού που έχει υπέροχη λευκή άμμο , την Kendwa όπως και το Prison Island όπου και πας με καραβάκι.Κανόνας; το παζάρεμα. Στην προβλήτα που βρίσκεται στο νότιο μέρος της παλιάς πόλης έχει μια ατέλειωτη σειρά από καραβάκια που αδημονούν να σε περάσουν απέναντι. Είτε στην παραλία της Αγάπης (Nakupenda Beach) είτε στο Prison Island.
Note: Nakupenda στα σουαχίλι σημαίνει σ’αγαπω♥
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου, τα νησάκια Μάφια και Πέμπα ίσως να έχουν καλύτερες παραλίες και να είναι ιδανικές για scuba diving και snorkeling που δυστυχώς δεν είχα το χρόνο να επισκεφτώ.
Παζάρι
Kάπου εκεί οι κάτι παραπάνω από πρόθυμοι οδηγοί ξεκινούν και τον αντίστροφο «πλειστηριασμό». 45 Σελίνια Τανζανίας για τέσσερα άτομα,43 Σελίνια Τανζανίας, 40 Σελίνια Τανζανίας …25 και κλείσαμε.
Myth Buster
Prison Island ή αλλιώς το νησί –φυλακή με τις γιγάντιες χελώνες. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς νησί – φυλακή; Ότι στο παρελθόν έχει εξυπηρετήσει ως φυλακή λογικά. 😛
To Prison Island μπορεί να φέρει το όνομα των φυλακών που προοριζόταν να φιλοξενήσει όμως αυτό δεν έγινε ΠΟΤΕ.
Παρόλα αυτά εκτέλεσε χρέη «σταθμού ελέγχου» μιας και όσοι ήθελαν να επισκεφτούν τη Ζανζιβάρη, θα έπρεπε πρώτα να διαμείνουν στο νησί αυτό για περίπου δύο βδομάδες ώστε να βεβαιωθεί πως δε φέρουν κάποια μεταδοτική ασθένεια. Έτσι, μετά από την δοκιμαστική αυτή περίοδο καραντίνας και αν όλα πήγαιναν καλά, τότε κέρδιζαν την είσοδό τους στο νησί της Ζανζιβάρης.
Για να επισκεφτείς, λοιπόν, αυτό το νησί θα πρέπει να πάρεις μια από τις ψαρόβαρκες που σε περιμένουν παρατεταγμένες κάνοντας το γνωστό παζάρι πρώτα. Ένα είναι το σίγουρο. Η τελική τιμή θα ορίζει εσένα ως το χαμένο της συναλλαγής μιας και η αρχική τιμή είναι μεγάλη ώστε όσο και να παζαρέψετε και να κατεβάσετε την τιμή, ο βαρκάρης θα είναι κερδισμένος. Αυτό συμβαίνει σε όλα και για όλα από το φαγητό, τη βάρκα μέχρι και το σουβενίρ. Τις fix τιμές ξέχασέ τες.
Όπως και να ‘χει, αν καταφέρεις να το λήξεις στη μισή τιμή από την αρχική που προτάθηκε, μπορείς να το θεωρήσεις και νίκη. 😛
Φτάνοντας στο νησί-φυλακή, λοιπόν, και ανεβαίνοντας τις ξύλινες σκάλες, αντίκρισα μια προσεγμένη ξενοδοχειακή μονάδα συνοδευόμενη από μια μικρή αλλά επίσης προσεγμένη πισίνα υποταγμένη στις ανάγκες του τουριστικού κύματος.
Τώρα θα μου πεις, γιατί να έχεις πισίνα ένα μέτρο από την κρυστάλλινη θάλασσα; Τέλος πάντων…
Λίγο πιο πέρα έχει είσοδο όπου πληρώνεις για να δεις τις γιγάντιες χελώνες. Η μεγαλύτερη από αυτές που συναντήσαμε κουβαλάει στη πλάτη της 192 ολόκληρα χρόνια και ανήκουν στην οικογένεια των Aldabra που είναι υπό εξαφάνιση.
Αλντάμπρα ονομάζεται το δεύτερο μεγαλύτερο κοραλλιογενές νησί των Σεϋχέλλων από όπου και προήλθαν. Τα πολύ μικρά χελωνάκια περιτριγυρίζονται από σύρματα και κάγκελα για λόγους προστασίας. Αφενός για να μη τα πλακώσουν οι μεγαλύτερες χελώνες και αφετέρου γιατί στο παρελθόν διάφοροι τουρίστες έχουν μπει στον πειρασμό να βάλουν στην τσάντα τους κρυφά μικροσκοπικά νεογέννητα χελωνάκια..ή τουλάχιστον έτσι με πληροφόρησε ένας ντόπιος.
Οι μεγάλες ηλικιακά και σωματικά χελώνες ζυγίζουν έως και 250 κιλά οι αρσενικές και έως 150 κιλά οι θηλυκές. Συμπέρασμα; πρέπει να προσέχεις που πατάς γιατί μπορεί να γυρίσεις με κομμένο δάχτυλο. Όχι, αλήθεια! έχει συμβεί όντως και αυτό! Είναι πολύ βαριές και αν πέσουν στο πόδι σας με το καβούκι τους ….όπως και να ‘χει πρόσεξε που πατάς!
Αν με ρωτάς αν αξίζει να το επισκεφτείς; Φυσικά και αξίζει.
Ιδανική ώρα επίσκεψης
Ιδανική ώρα να το επισκεφτείς κατά τη γνώμη μου είναι κατά τις τρεις. Έξι η ώρα αναχωρούν και οι τελευταίες βάρκες οπότε αν πας κατά τις τρεις από τη μια γλιτώνεις το κύμα τουριστών έχοντας χρόνο να απολαύσεις τη θάλασσα και να βολτάρεις και από την άλλη μπορείς να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα γυρνώντας!
Ο πεινασμένος πίτσα Ζανζιβάρης ονειρεύεται…
Συνοψίζοντας, μη φύγεις από το νησί αν δε φας πίτσα Ζανζιβάρης. Οι απόψεις διίστανται μιας και κάποια φίλη πριν πάω Ζανζιβάρη με είχε συμβουλέψει να μη δοκιμάσω μιας και δε της άρεσε καθόλου. Εγώ πάλι τη λάτρεψα! Είναι με ένα περίεργο φύλο τυλιγμένη τύπου αράβικη πίτα αλλά ακόμη πιο λεπτό και εύγευστο. Έχει μέσα πιπεριά, κασέρι κάτι μπαχάρια και μια σως που δεν έχω ιδέα τι ήταν. Το σίγουρο ήταν ότι είναι πεντανόστιμη, αρκεί να ξέρεις από πού θα την πάρεις!
Στο λιμάνι της Ζανζιβάρης, κάθε απόγευμα από τις πέντε περίπου και μετά, υπό τον ίσκιο του σπιτιού των θαυμάτων στήνονται διάφοροι πάγκοι με κάθε λογής φαγητά. Εκεί θα βρεις και την πίτσα Ζανζιβάρης. Έχει πολλές παραλλαγές -γλυκές και αλμυρές-. Αυτή των λαχανικών τα σπάει! Θυμάμαι πως ο πάγκος που το πήρα είχε ουρά από ντόπιους και το γεγονός ότι τον εμπιστεύονταν, με έκανε να το εμπιστευτώ και εγώ. Αν φανταστούμε πως η σειρά αυτή των πάγκων σχηματίζει ένα τεράστιο ΠΙ, ο πάγκος με τις υπέροχες πίτσες Ζανζιβάρης βρισκόταν έχοντας μέτωπο στην θάλασσα ακριβώς στη μέση της γραμμής.
Αν σκέφτεσαι να πας και θες οποιαδήποτε πληροφορία ή βοήθεια, μη το σκέφτεσαι, στείλε μου ό,τι θέλεις. Θα χαρώ να σε βοηθήσω. Αν πάλι έχεις πάει, σχολιάσε ελεύθερα και δώσε και εσύ τις δικές σου προτάσεις και ιδέες στου επόμενους.
Σου άρεσε το “Ζανζιβάρη : Άκρως τουριστική, άκρως υπέροχη!”; Δες επίσης: Εθελοντισμός στην Τανζανία.