Γριά Βάθρα
Η αγαπημένη μου που από τις βάθρες της Σαμοθράκης είναι η Γριά Βάθρα! Γιατί;
1. Συνδυάζει μικρή απόσταση, φυσικές σκιές και όμορφες βάθρες.
2. Τα μονοπάτια είναι μικρής δυσκολίας (αν και η δυσκολία είναι υποκειμενική).
3. Οι αποστάσεις από τη μια βάθρα στην άλλη είναι εξίσου μικρές και έχει αρκετούς σμιλευμένους βράχους ιδανικούς για άραγμα, παρέα με ένα βιβλίο δίπλα στα αναβλύζοντα νερά του καταρράκτη.
Μπορεί οι βάθρες του Φονιά να υπερτερούν σε ομορφιά όμως η Γριά Βάθρα είναι πιο εύκολη για τους λόγους που προανέφερα.
Σαμοθράκη: Βάθρες του Φονιά
Για να πας στις βάθρες του Φονιά οδηγείς μέχρι την ομώνυμη ταβέρνα «Η Γέφυρα του Φονιά» όπου και παρκάρεις το αυτοκίνητο σου. Από εκεί ξεκινάει μια διαδρομή με στενά μονοπατάκια δίπλα στο ποτάμι περνώντας ανάμεσα σε παχιές φυλλωσιές και δέντρα. Στο διάβα σου θα συναντήσεις ένα μονοπάτι από πέτρες ζωγραφισμένες στα χρώματα του ουράνιου τόξου και έναν κορμό που στολίζεται από πολλά μικρά καδράκια ζωγραφισμένα στο χέρι από τον Πέτρο που εμπνέεται από το φυσικό τοπίο και τις ιστορίες για τους τόπακες, τα ψηλά πνεύματα που σύμφωνα με κάποιους είναι πλάσματα με ολόλευκα μαλλιά που λούζονται στις βάθρες και που στοιχειώνουν τα γέρικα δέντρα και σύμφωνα με άλλες ιστορίες είναι καλά ξωτικά, προστάτες του δάσους ή ακόμη και νεράιδες που κατοικούν στο νησί.
Πρώτη Βάθρα
Φτάνοντας λοιπόν στην πρώτη βάθρα του Φονιά, θα δεις και αρκετό κόσμο ιδιαίτερα αν πας κατά τη διάρκεια της υψηλής περιόδου του καλοκαιριού (Ιούλιος και Αύγουστος). Από εκεί θα δεις να υψώνεται μπροστά σου μια χωμάτινη ανηφόρα με σίδερα μπηγμένα σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους καθώς και σκοινί στη δεξιά πλευρά για να σε βοηθήσει να την ανέβεις αλλά και να την κατέβεις. Μη σε αποθαρρύνει. Είναι το πρώτο βήμα που σε φέρνει πιο κοντά στη δεύτερη βάθρα. Επίσης, ανεβαίνοντας την τεχνητή σκάλα μπορείς να δεις ολοκάθαρα από αυτό το ύψος την ομορφιά της πρώτης, καθώς τα νερά χύνονται ορμητικά με δύναμη προς τα κάτω σχηματίζοντας λευκούς αφρούς στο τέλος του καταρράκτη.
Δεύτερη βάθρα
Η δεύτερη βάθρα είναι μαγευτική με τεράστια βράχια που δίνουν το χώρο στους αρκετούς επισκέπτες που είμαστε εκεί να απλωθούμε, να εξερευνήσουμε, να αφουγκραστούμε και να αναζωογονηθούμε μέσα από την επαφή με το στοιχείο του νερού. Παγωμένα, κρυστάλλινα, βαθυπράσινα νερά ξυπνούν μουδιασμένες ως τώρα αισθήσεις και σε πηγαίνουν εκεί που δεν ήξερες πως υπήρχε.
Κλείδωση
Αφήνοντας πίσω και την δεύτερη βάθρα, θα βρεις μια σήμανση πάνω σε πέτρα με ένα βέλος που λέει Κλείδωση. Εδώ, δε θα σου πω ψέματα, δε θέλει φόβο και θέλει προσοχή. Η Κλείδωση είναι ο ψηλότερος καταρράκτης του Φονιά με ύψος 35 μέτρων. Για να φτάσεις όμως εκεί εκτός από προσοχή χρειάζεται και δύο ώρες απαιτητικής διαδρομής. Παρόλα αυτά, αν με ρωτάς, θα ξαναπηγαίναμε!
Η διαδρομή για την Κλείδωση
Η διαδρομή μέσα στο δάσος, τα περάσματα, τα σκαρφαλώματα και οι παύσεις σε ανταμείβουν με απέραντη ανοιχτωσιά, βουνά, θάλασσα και αέρα από τα 400μ ύψος.
Αξίζει να φτάσεις στην μαγική βάθρα που προστατεύεται από τους ψηλούς βράχους και δημιουργεί αλλεπάλληλες μικρότερες βάθρες στο διάβα της. Αξίζει για τον μοναδικό εκκωφαντικό ήχο που αφήνει ο καταρράκτης πίσω του καθώς χύνεται άρρυθμα από τα 35 μέτρα (στην πραγματικότητα, ο καταρράκτης είναι ύψους 60-70 μέτρων όμως λόγω της κλίσης του δεν είναι ορατό στο μάτι).
Εκεί, από τους τρεις, μόνο ένας κατάφερε να κατέβει στη βάθρα που καταλήγει ο καταρράκτης μιας και τα βράχια που έπρεπε να κατέβεις για να την προσεγγίσεις ήταν πολύ απότομα και επικίνδυνα δεδομένου ότι γλιστρούσαν σε ορισμένα σημεία. Έτσι, αρκέστηκα σε μια βουτιά στη διπλανή βάθρα και αν δε μας είχε πιάσει το σούρουπο σίγουρα θα προσπαθούσα να προσεγγίσω τη βάθρα του καταρράκτη από εκείνη την πλευρά.
Tips για τις βάθρες της Σαμοθράκης
TIP: Αν πάτε μόνοι σας, ξεκινήστε νωρίς για να μη σας πιάσει η νύχτα μέχρι να γυρίσετε. Αν δε γνωρίζεις το μονοπάτι, δεν είναι δύσκολο να χαθείς και αυτό θα σας κοστίσει σίγουρα κάποια ώρα. Πρέπει, λοιπόν, να έχετε χρόνο να βουτήξετε απολαμβάνοντας το μεγαλείο της φύσης ανενόχλητοι.
TIP2 : Ξέρω, it goes without saying ότι τα αθλητικά παπούτσια επιβάλλονται αλλά επειδή συναντήσαμε πολλούς με παντόφλες θαλάσσης, το αναφέρω ως υπενθύμιση. ΔΕΝ ΠΑΣ με παντόφλες, σαγιονάρες και τακούνια.
Ιδανική λίστα για τα πράγματα που πρέπει να έχεις στο backpack σου αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε την δίωρη διαδρομή για Κλείδωση είναι:
✓ Νερό
✓ Πετσέτα
✓ Δεύτερη μπλούζα
✓ Ξηρή τροφή, φρούτα κτλ.
✓ Φακό σε περίπτωση που αργήσετε
Βάθρες: Καρδελή (Γρηγοράκη) και Μπαλκονάκι
Τελευταίες από τις βάθρες της Σαμοθράκης άφησα την περιοχή Καρδελή και Μπαλκονάκι. Οφείλω να ομολογήσω πως ως ταξιδιώτισσα δε γνώριζα την “πραγματική” ονομασία της περιοχής. Η κα Ευδοκία ως γνήσια Σαμοθρακίτισσα μοιράστηκε μαζί μου τις παιδικές της αναμνήσεις και δήλωσε πως η ονομασία Γρηγοράκη μπορεί να είναι ευρέως γνωστή στους τουρίστες που εικάζεται πως αποτελεί δημιούργημα των τελευταίων μα δεν είναι το πραγματικό όνομα της περιοχής παρά μεταγενέστερη προσθήκη.
Η κα Ευδοκία μεταφέροντας τις εμπειρίες της αναφέρει:
Η τοποθεσία στις συγκεκριμένες βάθρες λέγεται Καρδελής και αυτό που βάπτισαν “Παράδεισος” στην πραγματικότητα λέγεται Κρέμαση.
Καρδελής και Μπαλκονάκι λοιπόν! Θεωρούνται από τις όμορφες βάθρες της Σαμοθράκης αλλά δεν είναι αγαπημένες μου.
Καρδελής (Γρηγοράκη)
Η πρόσβαση είναι εύκολη ειδικά για τον Γρηγοράκη. Η βάθρα είναι αμμώδης και περιβάλλεται από κατάφυτο, πράσινο τοπίο. Από τον Γρηγοράκη δε θα ξεχάσω τις μπλε λιβελούλες που δημιουργούν μια μοναδική αίσθηση σε συνδυασμό με το τοπίο και τη μυρωδιά της θυμαρορίγανης.
Μπορείς να συνεχίσεις και πιο πάνω όπου θα βρεις μικρότερες βάθρες – όχι και τόσο ωραίες- αν θες τη γνώμη μου. Ακόμη πιο πάνω, θα συναντήσεις κι έναν καταρράκτη ο οποίος επίσης δε με ενθουσίασε.
Τέλος, η διαδρομή από το σημείο που αφήνει ο κόσμος το αυτοκίνητο μπροστά στην Ιερά Μονή Χριστού μέχρι τον Γρηγοράκη είναι και αυτή που αξίζει περισσότερο. Ίσως περισσότερο κι από την ίδια τη βάθρα. Είναι ένας βατός χωματόδρομος με ανοδική κλίση που περιστοιχίζεται από εκατοντάδες κιτρινοπράσινες φτέρες και βράχια που ξεφυτρώνουν άτακτα σε διάφορα σημεία.
Μπαλκονάκι
Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου στο Μπαλκονάκι δε πήγα. Μη με ρωτήσεις γιατί, μεγάλη ιστορία! Πάντως έχει ένα σημείο που δυσκολεύει. Παρόλα αυτά το γεγονός ότι συρρέουν παιδιά κάθε ηλικίας από 10 έως 70 ετών εκεί, μάλλον υποδηλώνει πως δεν είναι και τόσο τρομακτικό και σίγουρα αξίζει για την θέα.
Για να μάθεις περισσότερες πληροφορίες γενικά για το νησί του Αιόλου (πού να φας καλό κατσικάκι, γλυκό καφέ κτλ.)μπορείς να διαβάσεις εδώ και για τις καλύτερες παραλίες της Σαμοθράκης εδώ.
Σε ευχαριστώ που έμεινες μαζί μου μέχρι το τέλος του άρθρου. ♥
Αν θελήσεις οποιαδήποτε πληροφορία ή βοήθεια, μη το σκέφτεσαι, στείλε μου! Θα χαρώ να σε βοηθήσω. Αν πάλι έχεις πάει, άφησε ένα σχόλιο δίνοντας κι εσύ τις δικές σου προτάσεις και ιδέες στου επόμενους.
